Predizborna kampanja u Bosanskom Petrovcu je već uveliko počela, a kandidat SDA za načelnika ove opštine u kojoj živi većinsko srpsko stanovništvo započeo ju je tako što je dao podršku sramnom obilježavanju 14. septembra-navodnog Dana oslobođenja ove opštine od Srba 1995. godine, kada su protjerane hiljade Srba, a ubijeno desetine njih.
Taj jedinstveni bošnjački kandidat u Petrovcu zove se Mahmut Jukić, a pred „svojim“ Petrovčanima pojavio se tog dana, na bini, ispred koje su se postrojili mladi Bošnjaci u ratnim uniformama, držeći u rukama ratne zastave Armije BiH. Tim svojim prvim pojavljivanjem i započinjanjem svoje kampanje na taj način, Jukić je poručio kakav će odnos imati prema Srbima ukoliko bude izabran za načelnika te opštine. Jukiću su taj dan, rame uz rame bili i Hamdija Abdić Tigar, ratni komandat brigade 5. korpusa takozvane Armije BiH, zatim Zlatko Hujić, nezavisni kandidat za načelnika Petrovca i bivši načelnik, zatim premijer Unsko sanskog kantona i drugi viđeniji bošnjaci iz ovog gradića okupljeni oko SDA, a sve je to uredno medijski ispratio lokalni Centar za kulturu i obrazovanje na čijem je čelu Ansela Husetić, kandidatkinja SDA za vijećnicu u ovoj opštini.
Međutim, isti ti likovi nisu našli za shodno da se pojave na obilježavanju Međunarodnog dana mira, koji je aktuelni načelnik ove opštine Dejan Prošić prvi put organizovao u Petrovcu sa ciljem da taj događaj preraste u tradicionalnu manifestaciju koja bi služila jačanju suživota Bošnjaka i Srba, odnosno daljem zbližavanju dva naroda, jačanju njihovih veza i radu na zajedničkim projektima za bolji i uspješniji Petrovac-grad svih njegovih građana bez obzira na vjeru i naciju. Upravo to je i glavni moto aktuelnog načelnika Prošića, koji se opet kandidovao za tu poziciju, a čije aktivnosti na zbližavanju naroda i slanje poruka mira tokom cijelog mandata očigledno ne odgovaraju lokalnim političarima iz SDA koji vrše konstantne destrukcije kako bi urušili kredibilitet aktuelnog prvog čovjeka opštine. Pored toga, SDA u Petrovcu je u potpunom rasulu, kao uopšte i sam vrh stranke, jer je došlo do podjela oko kandidata za načelnika. Jedna struja je podržavala Jukića, a druga je bila za mlađanog Harisa Mešića. Pored toga, SDA u Petrovcu se boji i novih osuda iz vrha stranke, pa imaju jednog kandidata jer već 23 godine ne uspjevaju da dobiju poziciju načelnika ove opštine, što samo po sebi pokazuje da je narodu u ovom gradu, i Srbima i Bošnjacima, dosta nacionalista i ratnohuškačkih izjava i raspirivanja mržnje. Kako drugačije nazvati izjave kandidata Jukića kome smeta činjenica da Petrovačka policija nije radila svoj posao u migrantskoj krizi, te je nešto sa mrtve tačke pokrenuto nakon što ih je Prošić prozvao za taj nerad.
Da Jukiću nije do mira pokazuje i činjenica da ne priznaje da se u Bravsku dogodio zločin 7. avgusta 1995. godine kada su hrvatski avioni gađali kolonu izbjeglica i ubili četvoro djece i njihove roditelje, bake, dede, a mnoge ranili. Nije mu do mira, jer njemu smeta izgradnja spomen kapele na tom mjestu, pa tobože izmišlja da su za tu izgradnju pored puta na opštinskoj zemlji potrebne neke posebne dozvole. Sramota je to.
Iako su bili pozvani gotovo svi, niko od Bošnjačkih političara iz Petrovca njih nije došao na obilježavanje Međunarodnog dana mira koji je organizovala opština na čelu sa Prošićem, a nisu podržali ni prijedlog načelnika Prošića da se u centru Petrovca izgradi spomenik mira, kao simbol suživota naroda u ovoj opštini, a koji bi otvorilo šest ambasadora svjetskih zemalja, od kojih bi svaki preuzeo na sebe realizaciju po jednog projekta u opštini. Taj prijedlog je odbačen na jednom od sastanaka Bošnjačkih političara u Petrovcu, čime su pokazali da im nije stalo do mira i suživota, nego do postrojavanja, ratnih govora i trijumfalnih koračnica po Petrovcu 14. septembra, koji kod Srba izaziva tugu i strah. Umjesto da grade zajedničku budućnost, uslove za suživot, da razvijaju Petrovac, SDA i njeni vječiti kadrovi u Petrovcu raspiruju mržnju u mjesecu mira i tolerancije i nadaju se pobjedi. Pa kakva je to pobjeda ostvarena sijanjem straha…I da, kandidat SDA Mahmut Jukić ide po nekim medijima i izjavljuje: „Ja sam najbolje rješenje za načelnika“. Jukiću očigledno nisu rekli da to ne treba da kaže on, nego narod, i u tome se vidi kakve su namjere i šta treba očekivati od te partije u Petrovcu.
“Moja opredjeljenost za načelničku kandidaturu je motivirana sa razlogom da se u ovom gradu napravi pozitivan i povoljan ambijent prije svega na popravljanju međuljudskih odnosa i suživota”, rekao je Jukić za lokalne medije, nakon što je nekoliko dana ranije stajao ispred postrojenih Bošnjaka u ratnim uniformama, i sa ratnim zastavama u centru Petrovca 14. septembra.
Inače, Međunarodni dan mira je obilježen u Petrovcu i nada je da će prerasti u tradicionalnu manifestaciju, kada bi se po zamisli načelnika Prošića održavao cijeli septembar kao mjesec mira i tolerancije, jer su u tom mjesecu 1992. i 1995. godine i Bošnjaci i Srbi napustili svoja ognjišta zbog ratnih sukoba. Na događaj su se odazvali predstavnici OSCE-a u BiH, odnosno Kristofer Bler, predstavnici pravoslavne crkve, škole…a ono što je najvažnije, načelnik Prošić je sa skupa poslao poruku da mir nema alternativu.
„Pozivam Bošnjake u Petrovcu da se ne plaše ničega, da ne nasjedaju na priče ratnih huškača, već da dijalogom prevaziđemo različitosti u pogledima na prošlost. Ne treba pod tepih skrivati ništa, već otvoreno govoriti o lošim stvarima i sa jedne i sa druge strane, a mjesec mira i tolerancije odlična prilika za to“, rekao je Prošić.
A o kanidatu SDA Jukiću, koji je bio šef kantonalne inspekcije ćemo se pozabaviti i u narednim danima, posebno o vezama vrha Petrovačke policije i kantonalne inspekcije, ciljanom zaustavljanju i reketiranju prevoznika, ciljanim kontrolama nepodobnih po Petrovcu i drugim nečasnim radnjama…
(opcija.net)
