Milutin Simović, kandidat Demokratske partije socijalista za lokalne izbore u Nikšiću, u najmanju ruku nije voljen od strane stranačkih kolega i svi mu okreću leđa. Da stvar bude gora po njega, ne vole ga ni građani Nikšića, koji su od početka protiv njega, jer se posle mnogo decenija i visokih funkcija u Podgorici, vratio u Nikšić tek kada je izgubio sve, a na te iste građane nikada nije ni pomislio. Vratio se da kao gubitnik sačuva bilo kakvu fotelju, pa i ovu lokalnu, koja mu je istinski uvek bila važnija od sugrađana i svog rodnog grada.
Istovremeno, protiv njega su i kolege iz Opštinskog odbora DPS-a, manje više iz istih razloga, ali i činjenice da iste te kolege žele nekoga svog, nekoga ko nikada nije bežao iz Nikšića radi svojih sebičnih interesa, već je ostao, trpeo i borio se za svoj grad. sa druge strane, protiv Simovića su i one face iz političke direkcije DPS-a na čelu sa Branom Gvozdenovićem, koji ne veruju u njegov kvalitet i sposobnost da učini bilo šta korisno za stranku u Nikšiću. Da stvar bude gora, protiv Simovića je i većina iz poslaničkog kluba DPS-a u Skupštini Crne Gore na čelu sa ambicioznom Nikšića kom Aleksandrom Vuković, koja smatra da njoj pokriva mesto koje sada pokriva Simović, prvenstveno zbog njenih godina i komitske energije.
Na kraju, protiv Simovića je sve više i sam Milo Đukanović, koji ga je tamo poslao kao školskog druga, jer je počeo da shvata da biti za Simovića u ovom trenutku znači biti protiv odbora DPS-a u Nikšiću, protiv partijske administracije na čelu sa političkim direktorom, protiv poslaničkog kluba DPS-a i njemu omiljene heroine ekstremnog crnogorstva, i iznad svega biti protiv građana koji bi možda glasali za DPS u Nikšiću ako tu listu ne bude vodio Simović. Iz svega navedenog, više je nego očigledno da će Simović biti prva žrtva novog poraza DPS-a u Crnoj Gori.
(Nacionalist)
