DNS polako ali sigurno silazi sa političke scene, a danas je to potvrdila i sjednica Glavnog odbora koja je trajala duže od tri sata i na kojoj i nakon toliko vremena niko pouzdano, sigurno ne zna šta je dogovoreno.
Stranka koja je bila sinonim jedinstva i iskrenih odnosa, kolegijalnosti i požrtvovanosti, političkog iskustva i mudrosti postala je sušta suprotnost svemu tome za manje od tri godine.
DNS liči na dezorjentisanu političku organizaciju kojoj nije ostalo ništa od nekadašnje snage, baveći se više od godinu i po dana samim sobom dok teren i članstvo uveliko uzimaju drugi.
Postavlja se logično pitanje gdje je to pogriješio DNS? Da li je greška bila primanje svega i svačega bez ikakve kritičke procjene, davanje potpredsjedničkih mjesta kao da je to funkcija predsjednika Mjesnog odbora, da li to sto DNS nije gajio svoje mlade kadrove i davao im šansu u političkom odlučivanju, da li Pavićeva isključivost i okruženost poltronima koji su njega nazivali vizionarom, a za sebe gledali lični interes, uopšte ih ne zanimajući stranka, da li procjena da treba da imaju više vlasti nego što su imali do tada pozicija, mada je DNS držao više od 30 posto svih kvalitetnih javnih preduzeća poput Puteva, Autoputeva, Voda Srpske, Rite Ugljevik, Agencija za Osiguranje, Željeznice RS, Uprave za igre na sreću, šumskih gazdinstva, predsjednika NS RS, ministra uprave, saobraćaja, i još na desetine pozicija izvršnih direktora velikih sistema i direktora manjih Organizacionih jedinica.
Na izborima 2016. DNS je dobio nešto više od 160 odbornika, nakon toga nastavio trend dovođena raznih pojačanja da bi sada imao situaciju da će i 70 odbornika za DNS biti veliki izazov.
Erozija se i dalje nastavlja, jedinstva nema ni na vidiku, a velike su šanse da na Skupštini DNS-a 15.marta Nešić ima ozbiljnog protivkandidata. Današnji Glavni odbor bio je tužni skup derogiranog giganta.
Postavlja se pitanje da li DNS može krenuti naprijed i ostaviti iza sebe vrijeme koje je obilježilo prethodnu godinu i po dana i okrenuti točak na svoju korist.
Sam Pavić nije ni mogao da uđe na sjednicicu Glavnog odbora što je više nego žalosno, i to mu nisu dozvolili upravo oni koje je on stvorio i dao im šansu. Ali ako se uzme da je i Pavić iz DNS-a isključio Nedeljka Čubrilovica čovjeka koji ga je 1997. godine predložio za ministra u prvoj Vladi Milorada Dodika, a 2003. godine i za predsjednika DNS-a možda je i to što se desilo Paviću neka kosmička pravda koja dođe kad tad.
No ono što svim partijama i liderima iz iskustva DNS-a ostaje kao amanet jeste da politička organizacija nije samo prosto sabiranje članova, već rad i na ideološkom i političkom planu i da lider partije nije najpametniji u partiji već mora da više sluša puls baze, jer od raznih lično interesnih ljudi koji ga okružuju i traže ličnu korist ne može da vidi one koji vrijede, vole partiju kojoj pripadaju i koji žele da rade pored ličnog i u opštem interesu.
Odluka Glavnog odbora da se predsjednik bira na četiri godine predstavlja još jedno kršenje Statuta DNS-a. Skupština 15-og marta biće vanredna što znači da mandat traje do 2021. to jeste šest mjeseci poslije lokalnih izbora kada su redovni unutarstranacki izbori.
Takođe Glavni odbor ne može donijeti odluku u nadležnosti Skupštine, a pogotovo kada je to klasično kršenje Statuta DNS-a. Očito se Nešiću kao najozbiljnijem kandidatu ne preispituje mandat nakon lokalnih izbora jer niko nije siguran u ozbiljan rezultat na izborima.
Po Statutu DNS-a predsjednik se bira nakon završetka lokalnih izbora, u pravilu šest mjeseci poslije lokalnih izbora odrzavaju se redovni unutarstranački izbori od Mjesnog odbora pa do predsjednika stranke.
Skupština DNS-a 2017. godine
Skupština DNS-a 2017. godine
Skupština DNS-a 2017. godine
DNS danas
(Banjaluka.net)
