U Beogradu je preminuo dugogodišnji novinar i publicista Slavoljub Đukić.
Đukić je rođen u Slovcu kod Valjeva 1928. U ratnim godinama pohađao je gimnaziju u Valjevu, a maturirao u Beogradu.
Kao šesnaestogodišnjak, kao borac Prve proleterske brigade, prošao je ratni put preko Slovca, oslobađanja Beograda i Sremskog fronta, do Trsta.
Novinarsku karijeru počeo je u Sportu (1949), potom je bio novinar Večernjih novosti, Borbe i Politike, gde je najveći deo radnog veka proveo kao komentator i hroničar.
Bio je i glavni urednik nedeljnika NIN. Mimo volje penzionisan je 1987. godine.
Dobio je više priznanja i nagrada za svoj novinarski rad.
Slavoljub Đukić je autor više knjiga iz oblasti publicistike (četiri o režimu Slobodana Miloševića) – “Kako se dogodio vođa (1991), “Između slave i anateme” (1994), “On, ona i mi” (1997), “Kraj srpske bajke” (1999) – kao i dela “Čovek u svom vremenu” (1989), “Slom srpskih liberala” (1990), “Lovljenje vetra”, biografsku priču o intelektualnom angažmanu Dobrice Ćosića (2001).
Poslednja publicistička dela su mu “Pogled iz osinjaka” (razgovori i susreti sa Dobricom Ćosićem) i “Političko groblje”, knjiga koju je najviše cenio i za koju je dobio nagrade “Desimir Tošić” (2009) i “Svetosavski pečat” (2010).
Đukić je bio koscenarista i pisac za nekoliko dokumentarnih filmova, koji su osvojili najviše umetničke nagrade, među kojima su “Krov”, “Žulj” i “Povratak iz Kutuzera”.
Đukićevi tekstovi i dela ostavili su neizbrisiv trag na domaćoj medijskoj i javnoj sceni, ocenjuju beogradski mediji.
Kako je saopštila porodica, vreme i mesto sahrane Slavoljuba Đukića biće naknadno objavljeni.
(Beta)
